Codependency
emotioneel niet beschikbare partner, codependent, codependency, relatieverslaafd, narcistisch misbruik, jeugdtrauma, emotioneel niet beschikbare moeder, vader, ouders, partner, pleaser, pleasen

EMOTIONEEL
NIET BESCHIKBARE PARTNER
DESTRUCTIEVE RELATIE
ALS GEVOLG VAN EMOTIONEEL NIET BESCHIKBARE OUDERS
RELATIEVERSLAVING | CODEPENDENT

OMGAAN MET EMOTIES 
WE VOELEN NIET..... WE DOEN !

Wanneer je als kind te maken hebt gehad met EMOTIONEEL NIET BESCHIKBARE OUDER(S) dan heeft dat gevolgen voor hoe jij nu met jouw eigen emoties omgaat. 

Je ouders konden niet aanvoelen wat jij nodig had, konden geen luisterend oor bieden wanneer jij verdriet had en konden jou niet troosten. 

Vaak werd er een cynisch grapje over jouw verdriet gemaakt.... in ieder geval moest je gauw weer "gewoon" doen, want emoties waren "veels te lastig"......

Wat ze wel goed konden was zorgen voor spullen, .......heel veel spullen. Dat was natuurlijk ook fijn, maar wat je echt nodig had, was begrip, erkenning, een luisterend oor, een knuffel en betrokkenheid. 

Gewoon eens de vraag: "Schat hoe gaat het nu met jou? hoe voel je je?"

Emotioneel niet beschikbare ouders zijn niet in staat zichzelf af te stemmen op de ontwikkelingsfasen en behoeften van hun kind.  

Kinderen die op deze manier zijn groot gebracht hebben als volwassene vaak problemen met het uiten van emoties en gaan twijfelen aan wat ze voelen. Die mogen er meestal niet zijn en worden snel weggewuifd. 

Je leerde namelijk als kind al dat wat je voelde niet klopte, er niet toe deed, niet belangrijk was en dat ben je gaan geloven. 

PARTNERKEUZE
Als (jong)volwassene, opgegroeid bij emotioneel niet beschikbare ouders kun je je steeds aangetrokken voelen tot een emotioneel niet beschikbare partner. 

Toch blijf je de hoop houden dat hij/zij verandert en je doet er alles aan om het hem/haar naar de zin te maken (Pleasen). 

Je voelt je aangetrokken tot een partner die emotioneel niet beschikbaar is omdat het vertrouwd is en omdat je hoopt dat het je nu wel gaat lukken om je partner emotioneel beschikbaar te laten zijn. 

Eigenlijk herhaal je samen met je partner je kindertijd, waarin je ouders er niet voor je waren en waarin je net als in je jeugd heel hard moest werken om liefde te krijgen, door niet lastig te zijn en niet te veel te vragen, 

jezelf weg te cijferen en daarmee weer de bevestiging te krijgen dat jij met al je gevoelen, behoeften en verlangens, niet belangrijk bent.

VERANTWOORDELIJKHEIDSGEVOEL
Je zet je eigen behoeftes en verlangens volledig aan de kant om te zorgen dat het met je partner goed gaat. 

Je voelt een enorm grote verantwoordelijkheid om dat te doen. Doordat je emotioneel niet beschikbare ouders hebt gehad heb je al heel jong geleerd je af te stemmen op de behoeftes van anderen: 

wat je ouders nodig hadden en later anderen nodig hebben 

en kun je haarfijn aanvoelen wat jij kunt doen, zodat de ander zich fijn voelt en is er een grote kans dat je een emotioneel niet beschikbare partner aantrekt en zo een relatieverslaving ontwikkelt.

Relatieverslaving noemen we ook wel codependency en dat betekent dat je jezelf volledig wegcijfert in je relatie, opdat het je partner maar goed gaat en wanneer het goed gaat met je partner dan gaat het ook goed met jou. 

Je raakt dus eigenlijk verslaafd aan het goede gevoel (dopamine) wat je krijgt wanneer een ander blij wordt van wat jij hebt gedaan en jou dan even aandacht geeft.

Niet alleen in je relatie maar ook in vriendschappen of op je werk, zorg jij er misschien wel voor dat anderen zich goed voelen. 


Waarom blijft je in een destructieve relatie?
  • Je hebt samen kinderen, bang dat je kinderen iets wordt aangedaan wanneer je weggaat
  • Je bent financieel afhankelijk van hem/haar, waar kun je heen?
  • Je schaamt je, je hebt het gevoel dat je hebt gefaald, want dit keer zou het je wel lukken!
  • Er zijn ook leuke momenten, daar houd je je aan vast
  • Je stelt het steeds uit om weg te gaan, er is nooit een goed moment
  • Je hebt hoop dat de ander zal veranderen
  • Je bent begripvol: "Ik snap het waarom hij/zij zo doet, te veel stress"
  • Je denkt dat het aan jou ligt, je zoekt de schuld bij jezelf
  • Emotioneel niet beschikbare ouders en te weinig liefde in je kinderjaren hebben jou extra gevoelig gemaakt voor beloning
  • Af en toe kreeg je een beloning (aandacht en "liefde"). Dan werd er dopamine aangemaakt in je brein, waardoor je je gelukkig voelde. Dan kon je er weer even tegen
  • In een destructieve relatie zet jouw jeugd zich eigenlijk gewoon voort
  • En is de onvoorspelbaarheid wanneer de beloning weer gaat komen de drijfveer om in de relatie te blijven, want je hebt altijd de hoop dat de beloning snel gaat komen (aandacht en "liefde" = dopamine)
  • Zodat je je shot dopamine weer krijgt en je je weer "gelukkig" voelt
  • Je leeft van hoge piek (= beloning) naar hoge piek (= beloning) en neemt de diepe dalen op de koop toe, want als je af en toe maar je dopamine krijgt
  • Bang om alleen te zijn (en je kinderen niet meer te zien)
  • Je hebt moeite met grenzen aangeven, bang voor straf
  • Je bent een Redder: hij/zij heeft jou nodig, zonder jou zal het hem/haar nog slechter gaan
  • Je hebt een grote Innerlijke Criticus, je voelt je onzeker

Je destructieve partner is een spiegel voor de relatie die je met jezelf hebt. Ga werken aan je zelfvertrouwen, aan de relatie met jezelf. 

Je Innerlijke Criticus speelt een grote rol in het ondermijnen van je zelfvertrouwen, zelfacceptatie, zelfwaardering. De basis voor de relatie met jezelf is in je kinderjaren gelegd.


Ben ik een Pleaser?
Share by: