Rouw & Verlies
rouw, rouwen, rouwproces, rouwverwerking, ik ben mn partner verloren, ik ben eenzaam, ik kan het niet accepteren

ROUW & VERLIES
VERWERKING
ROUW | ROUWEN | ROUWPROCES | TRAUMATISCHE ROUW
ONTKENNING: "IK KAN HET NIET GELOVEN!"
ik ben mn partner verloren, ik ben eenzaam, ik kan het niet accepteren

VERLIES
ROUWEN | ROUWVERWERKING

Onrust kan ontstaan omdat je gedwongen wordt in een situatie, waarin je eigenlijk niet wilt zijn en waarbij je iets verliest. 

Denk daarbij aan ziekte, verlies van een dierbare, zoals je partner verliezen, op leeftijd raken, scheiding, ontslagen worden, je baan kwijtraken, je bedrijf dat failliet gaat, maar ook verlies van je onbevangenheid, je goedgelovigheid kunnen je veel onrust geven.

Je verliest je gezondheid, je levenspartner, je kind, een dierbare, je zingeving, je vitaliteit, je werk, je financiële zekerheid. En dat heeft vaak grote impact op je welbevinden.

Elk verlies brengt een rouwproces met zich mee. Dit is een belangrijke periode waarin je de tijd mag nemen om het verlies te verwerken en je bewust te worden van je wat je bent verloren en wat dat met je heeft gedaan.


FASEN EN VERWERKING OMGAAN MET VERLIES
VERLIES VAN DIERBARE | PERSOONLIJK TRAUMA

Het rouwproces kent een aantal fasen die worden doorlopen bij de verwerking. Rouwen is geen lineair proces, dat iedereen stap voor stap doorloopt, want iedereen rouwt op zijn eigen wijze. 

Soms sla je een fase over, blijf je lang in een bepaalde fase zitten, ga je snel door een fase heen, of val je weer terug in een voorgaande fase. 

Verlieservaringen uit het verleden bepalen ook hoe je vandaag omgaat met jouw rouwproces. 

Het is belangrijk om mensen om je heen te vragen jou niet alleen te laten, zoek mensen die naar je willen luisteren en waarbij je net zo lang de tijd mag nemen die jij nodig hebt om te rouwen.


De 5 fasen van het rouwproces zijn zowel op verlies van een dierbare als op persoonlijk trauma toepasbaar.

1. Ontkenning: Een weigering om de realiteit onder ogen te zien. Het is een natuurlijke vorm van zelfbescherming. "Dit gebeurt niet bij mij". 

Het helpt je om zelf te bepalen in welk tempo je het verdriet toelaat. Je laat niet meer binnenkomen dan je aankunt. Soms gebeurt het dat je in deze fase blijft opgesloten en niet verder komt.


2. Woede: Wanneer de waarheid tot je doordringt, kun je vaak heel boos worden. In deze fase ben je voor anderen vaak moeilijk te benaderen. 

Onder jouw woede ligt de pijn van het verlies. "Waarom ik, waarom gebeurt dit mij?"


3. Onderhandelen: In deze fase ga je de aandacht op jezelf richten en op iets wat jij kunt doen om het beter te krijgen.

Je gaat met God onderhandelen of met jezelf . "Als ik voortaan X doe dan krijg ik Y?".


4. Verdriet en Depressie: Je gaat in deze fase de realiteit accepteren en er komt verdriet, spijt, onzekerheid, angst naar boven. 

Het kan zijn dat je in deze fase ook herinnerd wordt aan eerdere verliezen. Je bent voor anderen niet meer te bereiken. 

Je kunt behoefte hebben aan het steeds uiten van je verdriet. Op de bodem van dat verdriet ligt vaak machteloosheid  "ik geef het op".


5. Aanvaarding en Acceptatie: Wanneer je voldoende tijd hebt genomen om door de verschillende fasen te gaan begint de realiteit zich aan te dienen en ga je het verlies accepteren.

Er komt berusting en je kan het loslaten. Loslaten is niet hetzelfde als vergeten. Het is het verlies een plaats geven in je leven en verder gaan.


Wanneer je een dierbare verliest dan val je vaak in een enorm gat. Wanneer jouw dierbare plotseling wordt weggerukt en je nauwelijks de tijd had om afscheid te nemen blijf je ontredderd achter, misschien zelfs in shock. 

Je kunt het niet geloven en het duurt vaak heel lang voordat je echt gaat beseffen wat er is gebeurd en wat het werkelijk met je heeft gedaan. Alsof je in een verkeerde film zit.

Je voelt de onrust wel, je voelt het gat in je lijf,  het gemis, het verdriet. Maar er echt bij stil staan, doe je misschien niet.

Het is vaak te overweldigend om dat te  voelen en daarom stop je het weg. En soms heb je gewoonweg ook niet geleerd om stil te staan bij emoties en gevoelens en heb je geen idee wat je met al die onrust moet.

Onrust is er ook wanneer je je zingeving kwijtraakt. Wanneer je ziek wordt of op leeftijd komt en bepaalde dingen niet meer kunt doen, wanneer je het gevoel hebt er niet meer bij te horen en wanneer je het gevoel hebt dat je er niet toe doet.

Onrust kan na allerlei momenten in je leven ontstaan. Blijf er niet mee rondlopen. Vraag mensen om je heen om naar je te luisteren. Vertel je verhaal, keer op keer. 

Voel je niet schuldig daarover. En als je niet verder komt dat fase 1 of niemand hebt om naar toe te gaan, zoek dan goede hulp.
Lees hier meer over ontslag, je baan kwijt zijn
Share by: